Make a Submission
No. XXXV (2013)
Articles

Characteristic of an organized crime group member in the light of humanistic criminology

PDF (Język Polski)
  • Monika Kotowska
Monika Kotowska
University of Warmina and Mazury in Olsztyn
DOI: https://doi.org/10.7420/AK2013J

Published 2013-01-01

Keywords

  • organized crime group,
  • humanistic criminology

How to Cite

Kotowska, M. (2013). Characteristic of an organized crime group member in the light of humanistic criminology. Archives of Criminology, (XXXV), 283–303. https://doi.org/10.7420/AK2013J
Copyright Notice
Crossref
Scopus
Google Scholar
Europe PMC

Abstract

The key thesis in humanistic criminology is based on the premise that criminal behaviour in individuals is always an effect of their sovereign decisions, even if – as this is the case in every the type of human behaviour – it is influenced by a variety of factors. The main problem is the origin of a crime, understood as an individual process leading to a crime, or in cases where minors are involved as perpetrators – to a punishable act. The origin of crime would then be concerned with a varied and mostly complex phenomena of the human psyche. The core notion here being the volitional process, which is pivotal when deciding if law has been broken. In humanistic criminology, empirical research is not only about diagnosing objective premises leading to a crime, but also about analysing the behavioural patterns displayed by a particular individual, with such person's specificity, realm of experience, the relevant psycho-logical components and their core element, i.e. the act of will. The aim of this paper is to present a criminal biography of a person sentenced for participation in an armed organised crime group and to attempt an interpretation of the biography from the humanistic criminology perspective, as proposed by L. Tyszkiewicz. The analysis employed the biographical method and a case study concerning a concrete perpetrator. The course of life of the researched individual and his involvement in the crime group was de-scribed on the basis of an interview. The accuracy of thus obtained data was verified against the body of evidence included in the files of the inmate. The research was conducted in the penal institution where the convict serves a life sentence. The detailed results of the research are included in the article.

PDF (Język Polski)

References

  1. Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia, Arche, Gdańsk 1999.
  2. Bryła M., Porozumienie, zorganizowana grupa, związek przestępczy jako formy organizacyjne przestępczości zorganizowanej, „Prokuratura i Prawo” 2000, nr 3, s. 24-39.
  3. Dańczuk W., Metodologia rozumiejąca według Jean-Claude’a Kaufmanna, „Studia Humanistyczne AGH” 2011, t. 10.
  4. Gaberle A., Przestępczość grupowa w Polsce jako zjawisko kryminologiczne i prawnokarne, „Czasopismo Prawa Karnego i Nauk Penalnych” 1998, z. 1/2, s. 75-86.
  5. Giezek J., Udział w zorganizowanej grupie przestępczej a odpowiedzialność karna na przedpolu naruszenia dobra prawem chronionego [w:] A. Michalska-Warias, I. Nowikowski, J. Piórkowska-Flieger (red.), Teoretyczne i praktyczne problemy współczesnego prawa karnego, Księga Jubileuszowa dedykowana Profesorowi Tadeuszowi Bojarskiemu, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2001.
  6. Haag E. van den, Punishing Criminals. Concerning a very Old and Painful Question, Basic Books, New York 1975.
  7. Kaufmann J.C., Wywiad rozumiejący, Oficyna Naukowa, Warszawa 2010.
  8. Krajewski K., Teorie kryminologiczne a prawo karne, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa 1994.
  9. Kurowski W., Pojęcie organizacji przestępczej i przestępczości zorganizowanej, „Prokuratura i Prawo” 2006, nr 1, s. 26-43.
  10. Laskowska K., Rosyjskojęzyczna przestępczość zorganizowana. Studium kryminologiczne, Temida2, Białystok 2006.
  11. Pływaczewski E.W. (red.), Przestępczość zorganizowana, Wydawnictwo C. H. Beck, Warszawa 2011.
  12. Tyszkiewicz L., Kryminogeneza i sposoby jej badania, „Archiwum Kryminologii” 2007-2008, t. XXIX-XXX, s. 215-225, https://doi.org/10.7420/AK2007-2008R.
  13. Tyszkiewicz L., Kryminogeneza w ujęciu kryminologii humanistycznej, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, Katowice 1997.
  14. Tyszkiewicz L., O niektórych ogólnych problemach kryminologii i znaczeniu paradygmatu humanistycznego, „Archiwum Kryminologii” 2009, t. XXXI, s. 61-72, https://doi.org/10.7420/AK2009C.
  15. Tyszkiewicz L., Od naturalizmu do humanizmu w kryminologii, Uniwersytet Śląski, Katowice 1991.
  16. Widacki J., Zabójca z motywów seksualnych, Krakowskie Towarzystwo Edukacyjne, Kraków 2006.
  17. Woźniakowska-Fajst D., Nieletnie dziewczęta 10 lat później – badania katamnestyczne, „Archiwum Kryminologii” 2011, t. XXXIII, s. 163-195, https://doi.org/10.7420/AK2011E.
  18. Zakrzewski P., Z problematyki grupy przestępczej i przestępstwa grupowego, „Nowe Prawo” 1956, nr 5, s.19-36.
  19. Zakrzewski P., Zagadnienie prognozy kryminologicznej, Wydaw. Prawnicze, Warszawa 1964.