No. XXXIII (2011)
Articles

Juvenile girls 10 years later – a catamnestic study

Dagmara Woźniakowska-Fajst
Institute of Law Studies of the Polish Academy of Sciences, Department of Criminology

Published 2011-01-01

Keywords

  • juvenile girls,
  • criminology,
  • crime

How to Cite

Woźniakowska-Fajst, D. (2011). Juvenile girls 10 years later – a catamnestic study. Archives of Criminology, (XXXIII), 163–195. https://doi.org/10.7420/AK2011E

Abstract

History of criminal studies dates back to the 1930s. However, since 1990s it has been going through a revival. Presently, it is called developmental criminology or life-course criminology. The object of the study was to trace further criminal histories of under-age girls who committed a punishable offence in 2000. Between 2003 and 2005, files of 873 under-age girls were examined . In 2010 it has been 10 years since the studied girls had a court trial. The youngest ones were 23, the oldest ones 27 – and adult women are most frequently sentenced between the age of 23 and 27. The first stage of the study was to apply to National Criminal Registry for information if the perpetrators of criminal deeds committed in 2000 broke the law within the next 10 years as adults, if they were sentenced, if so – how many times, and for what types of crimes. The second stage was to analyse the data from the Registry according to a questionnaire. The third stage was to compare the results with the data obtained previously in the study of the under-age: the crimes which had been committed as well as social and family backgrounds. Data concerning education, profession and work history are hardly present in the Reg-istry. The only information available is profession. It is impossible to obtain information how many sentenced women actually worked as adults. 7 of them (6%) declared “unemployed” so we know they were unemployed but it is unknown if they actually had any profession. Un-doubtedly more than a half of the sentenced women (52%) had no profession. Those who had a profession were cooks (9%), shop assistants (6%) and dressmakers (5%. Three persons (2,7%) were technicians (graduated from technical colleges) of economy and administration, sales, and environment protection. Most women (61%) were sentenced only once, 19 of them twice (17%). Two “record holders” were convicted 11 times during the 10 years. In the adult life, just like previously, most offences are against property. 39% are deeds of exclusively such nature, 23% are offences against property related to other types of offences (e.g. against life and health, safety in transport, documents or related to drug possession and trafficking). In total In total, 62% of crimes were against property. Second noticeable category of crimes (which was not committed by under-age girls) were crimes against transport safety (13,5%). Crimes against health and life were 13% of the overall number. Definitely more adult women than under-age girls commit crimes against document credibility (8%). There are also more punishable deeds related to drug production, trafficking and possession (7%). The study confirms legitimacy of risk factors known for a long time.

References

  1. Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., Kryminologia, InfoTrade, Gdańsk 1999.
  2. Brettfeld K., Wetzels P., Effects of a school-based truancy reduction program on juvenile delinquency. Results of an impact evaluation using a randomized experimental control-group design [w:] Challenges of European Integration. Challenges for Criminology – materiały konferencyjne, Kraków 2005.
  3. Caspi A., McClay J., Moffit T., Mill J., Martin J., Craig I., Taylor A., Poulton R., Evidence that the cycle of violence in maltreated children depends on genotype, „Science” 2002, nr 297.
  4. Fajst M., Sztokholmska Nagroda Kryminologiczna 2007, „Biuletyn PTK im. S. Batawii” 2006, nr 15.
  5. Farrington D.P., Welsh B., Saving Children from a Life of Crime, Oxford University Press, New York, 2007.
  6. Jarosz M., Problemy dezorganizacji rodziny, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1979.
  7. Klaus W., Działalność wychowawcza sądu rodzinnego wobec nieletnich – pomiędzy ideami a praktyką, „Archiwum Kryminologii” 2007-2008, t. XXIX-XXX, s. 331-347, https://doi.org/10.7420/AK2007-2008Z.
  8. Kołakowska H., Nieletni recydywiści. Wyniki badań 500 nieletnich recydywistów, „Archiwum Kryminologii” 1960, t. I, s. 55-112, https://doi.org/10.7420/AK1960B.
  9. Kołakowska-Przełomiec H., Zagadnienie profilaktyki przestępczości nieletnich w świetle badań kryminologicznych, „Studia Prawnicze” 1972, z. 34, s. 75-99.
  10. Kossowska A., Krawczyk J., Rzeplińska I., Zachowania dewiacyjne młodzieży w Warszawie w 1993 r. (badania typu self-report), „Archiwum Kryminologii” 1995, t. XXI, s. 81-103, https://doi.org/10.7420/AK1995C.
  11. Maguire M., Morgan R., Reiner R. (red.), The Oxford Handbook of Criminology, 3rd edition, Oxford University Press, Oxford 2002.
  12. McLaughlin E., Muncie J., The SAGE Dictionary of Criminology, SAGE Publications, London, Thousand Oaks, New Dehli 2006.
  13. Moffit T., Adolescence-limited and life-course-persistent antisocial behaviour. A developmental taxonomy [w:] T. Newburn (red.), Key Readings in Criminology, Willan Publishing, Cullompton 2009.
  14. Newburn T., Criminology, Willan Publishing, Cullompton 2007.
  15. Ostrihanska Z., Prognoza recydywy u nieletnich przestępców oraz wyniki badań prognostycznych 180 recydywistów w wieku 15-16 lat, „Archiwum Kryminologii” 1965, t. III, s. 121-281, https://doi.org/10.7420/AK1965C.
  16. Ostrihanska Z., Wójcik D., Młodzież nieprzystosowana społecznie (badania katamnestyczne), „Archiwum Kryminologii” 1989, t. XVI, s. 141-188, https://doi.org/10.7420/AK1989C.
  17. Pospiszyl K., Żabczyńska E., Psychologia dziecka niedostosowanego społecznie, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1981.
  18. Rzeplińska I., Sylwetki społeczne nieletnich – późniejszych dorosłych sprawców przestępstw, „Archiwum Kryminologii” 2007-2008, t. XXIX-XXX, s. 409-415, https://doi.org/10.7420/AK2007-2008AF.
  19. Sampson R., Laub J., Crime in the Making: Pathways and turning points through life, Harvard University Press, Cambridge 1993.
  20. Schneider H.J., Przyczyny przestępczości. Nowe aspekty międzynarodowej dyskusji o teoriach kryminologicznych, „Archiwum Kryminologii” 1997-1998, t. XXIII-XXIV, s. 13-44, https://doi.org/10.7420/AK1997-1998A.
  21. Siemaszko A., Gruszczyńska B., Marczewski M., Atlas przestępczości w Polsce 4, Oficyna Naukowa, Warszawa 2009.
  22. Siemaszko A., Rozmiary i uwarunkowania zachowań dewiacyjnych uczniów szkół ponadpodstawowych z terenu Warszawy, „Studia Kryminologiczne, Kryminalistyczne i Penitencjarne” 1983, t. 14, s. 103-123.
  23. Szembosz A., Nieletni sprawcy kradzieży w środowisku wielkomiejskim, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1971.
  24. Woźniakowska-Fajst D., Nieletnie. Niebezpieczne, niegrzeczne, niegroźne?, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa 2010.
  25. Wójcik D., Środowisko rodzinne a poziom agresywności młodzieży przestępczej i nie przestępczej, Ossolineum, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1977.
  26. Wójcik D., Środowisko szkolne a nieprzystosowanie społeczne i przestępczość młodzieży [w:] J. Jasiński (red.), Zagadnienia nieprzystosowania społecznego i przestępczości w Polsce, Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, Wydawnictwo PAN, Wrocław-Warszawa-Kraków-Gdańsk 1978.
  27. Żabczyńska E., Dalsze losy 100 chłopców mających sprawy o kradzieże w wieku 10-11 lat, „Archiwum Kryminologii” 1974, t. VI, s. 128-139, https://doi.org/10.7420/AK1974G.